ผู้มีความศรัทธาไม่ซื่อตรง
ผู้ที่นักบุญหลุยส์ มารี กรีญอง เดอ มงฟอร์ตประณามมากที่สุด คือ ผู้มีความศรัทธาไม่ซื่อตรง หมายถึง ผู้ที่ดำเนินชีวิตในบาปและแสดงความศรัทธาต่อพระนางมารีย์โดยไม่พยายามละทิ้งบาปหรือกลับใจเลย นี่ไม่ใช่คารวะกิจที่แท้จริงต่อพระนางมารีย์ และนักบุญหลุยส์ มารี กรีญอง เดอ มงฟอร์ตใช้คำดุว่าท่าทีเช่นนี้อย่างรุนแรงว่า
คนศรัทธาไว้ใจเกินประมาณ เป็นคนบาปที่จมดิ่งในกองกิเลส พยศชั่วต่างๆ หรือเป็นคนนิยมทางโลกมาก ชอบเรียกตนว่าเป็นคริสตชนผู้เลื่อมใสต่อพระมารดา แต่หมกมุ่นอยู่กับความชั่วช้าลามก หยิ่ง ตระหนี่ ขี้เมา เจ้าโมโห ทนสบถสาบาน ติฉินนินทา ผิดยุติธรรม และอื่นๆ แต่เขานอนตาหลับพร้อมด้วยพยศชั่วของเขา ไม่พยายามแก้ไขนิสัยชั่วช้าของตน อ้างว่าเมื่อมีความศรัทธาต่อพระมารดาแล้วพระคงจะโปรด คงจะไม่ปล่อยให้ตายก่อนแก้บาปแต่จะได้ตายในศีลและพระพร ทั้งนี้ เพราะเขาสวดสายประคำบ้าง จำศีลวันเสาร์บ้าง อยู่ในจำพวกแม่พระบ้าง แขวนรูปแม่พระบ้าง
การไว้ใจเกินประมาณเช่นนี้ร้ายกาจยิ่งนักเพราะเราจะอวดว่าเรารักและนับถือแม่พระไม่ได้ในเมื่อเราแกล้งทำบาปทิ่มแทงประหัตประหาร ตรึงพระเยซูเจ้าพระโอรสที่รักของพระมารดาอย่างไม่ปรานีปราศรัย ถ้าพระมารดาช่วยให้คนเหล่านี้รอดตามชอบใจก็เท่ากับส่งเสริมให้คนทำบาปตรึงพระเยซูเจ้าและดูถูกประมาทหมิ่นพระบุตร ใครหรือจะกล้าคิดว่าพระมารดาจะส่งเสริมให้เขาทำเช่นนั้นได้
ถัดจากความเลื่อมใสศรัทธาต่อพระเยซูเจ้าในศีลมหาสนิทแล้วความศรัทธาเลื่อมใสต่อพระมารดานับเป็นความเลื่อมใสที่ศักดิ์สิทธิ์และมั่นคงกว่าอื่น ฉะนั้น เมื่อใช้ความเลื่อมใสนี้ทำผิดก็เท่ากับทำทุราจารอย่างมหันต์ หากยกเว้นการทุราจารรับศีลมหาสนิทแล้ว ก็เป็นการทุราจารที่เสียหายยิ่ง น่าได้รับอภัยน้อยกว่าอื่น ๆ ทั้งสิ้น" (ความศรัทธาภักดีฯ ข้อ 97-99)
