สายประคำของแอมแปร์

*แอมแปร์ หรือที่เรียกสั้นๆ ว่า แอมป์ (สัญลักษณ์ : A) เป็นหน่วยวัดกระแสไฟฟ้า หรือปริมาณของประจุไฟฟ้าต่อวินาที
แอมแปร์เป็นหน่วยฐานเอสไอ ตั้งชื่อตาม อองเดร-มารี อองแปร์  นักวิทยาศาสตร์ชาวฝรั่งเศส หนึ่งในผู้ค้นพบแม่
เหล็กไฟฟ้า

อังเดรมารีแอมแปร์ เป็นนักฟิสิกส์และนักคณิตศาสตร์ชาวฝรั่งเศส ในระหว่างนั้นแอมแปร์ค้นพบจากการทดลองว่า กระแส
ไฟฟ้าทำให้ทิศของเข็มแม่เหล็กเบี่ยงเบนได้ แม้แต่กระแสไฟฟ้าด้วยกันก็ยังมีปฏิกริยาเกิดขึ้น โดยนำเส้นลวดต่อกับ
แบตเตอร์รี่แบบวอลตาอิค 2 เส้น วางเส้นลวดทั้งสองให้ขนานกัน ปรากฏว่าเส้นลวดที่มีกระแสไฟฟ้าไหลไปในทิศทางเดียวกัน
จะดึงดูดซึ่งกันและกันแต่เมื่อกลับทิศทางกัน เส้นลวดตัวนำจะผลักกันแอมแปร์จึงสรุปเป็นกฏว่า "เส้นลวดที่มีกระแสไฟฟ้าไหล
ผ่านมีอำนาจเช่นเดียวกับแม่เหล็ก"การทดลองของเขาสร้างชื่อเสียงให้กับเขามาก เพื่อเป็นการยกย่องจึงมีการนำชื่อของ
แอมแปร์มาใช้เป็นหน่วยของการวัดขนาดกระแสไฟฟ้าด้วย

---

โลก ของคนขัดสนจนยาก เป็นหนี้อย่างมหาศาลต่อ เฟรเดริก โอซานัม ผู้สถาปนาสมาคมนักบุญวินเซอร์เดอปอล.
เฟรเดริก โอซานัม ได้เล่าถึงเหตุการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิต ของท่านว่า

ผมเกือบจะต้องสูญเสียความเชื่อคริสตังของผมไป.
ผมตกอยู่ในห้วงเวลาของความสงสัยในพระเป็นเจ้าอย่างมาก

แต่คุณคงจะรู้จักนักวิทยาศาสตร์ชื่อก้องโลก ก็ชื่อของท่านผู้นั้นยังคงประทับเป็นตรารับรองเกียรติยศมาจนทุกวันนี้.
ท่านผู้นั้นคือ แอมแปร์. คุณคงจะเห็นหรือได้ยินชื่อนี้บ่อยๆ ในวงการไฟฟ้า. ไม่ว่าที่ใดในโลกแล้ว จำต้องมีคำๆ นี้
เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย แต่สำหรับตัวผมเองแล้ว ท่านผู้นี้มีอะไรที่ให้ความหมายมากกว่าชื่อของท่านนัก.
ท่านเป็นเหมือนกระแสไฟฟ้าที่ดูดผม ให้อยู่ในความเชื่อที่ผมเกือบจะเสียไป

ตอนนั้นผมอายุ 18 ปี ผมรู้สึกวุ่นวายใจอย่างบอกไม่ถูก. ผมเกือบจะทิ้งความเชื่อที่ผมมีมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย และแล้ววันหนึ่ง
ผมก็ยังหาสาเหตุไม่ได้ว่ามีแรงอะไรที่ทำให้ผมพาตัวเองเข้าไป โดยหวังจะสงบอารมณ์ในวิหารแม่พระแห่งหนึ่งที่กรุงปารีส

เมื่อสายตาของผมเริ่มชินกับความมืด ผมก็เห็นชายชราผู้หนึ่งกำลังนั่งสวดลูกประคำอยู่อย่างน่าศรัทธาเลื่อมใสยิ่ง, ผมคิดว่ามี
อย่างจากชายชราผู้นั้น ที่ดึงดูดผม ให้ผมสนใจท่านอย่างพิเศษ

เราเริ่มสนทนากันด้วยเรื่องราวต่างๆ ท่านเปิดเผยให้ผมทราบว่า ท่านคือแอมแปร์ นักวิทยาศาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่นั่นเอง. ท่านเล่า
เรื่องราวต่างๆ ของท่านให้ผมฟัง. ท่านใช้ภาษาง่ายๆ และด้วยการสวดภาวนา ที่หลายคนประณามว่าล้าสมัย จำเจ น่าเบื่อหน่าย
หรืองมงาย. ผมถูกดึงดูดให้สวดลูกประคำพร้อมๆ กับท่าน. ผมคุกเข่าลงข้างๆ ท่าน. สำหรับผมแล้วสายประคำของ
แอมแปร์สายนั้น มีค่ามากกว่าตำราเล่มใดๆ ที่ท่านได้เขียนไว้เสียอีก.

ที่มา-แม่พระยุคใหม่ ฉบับรวมเล่ม ปี 2000/2543 : สายประคำของแอมแปร์ หน้าที่ 26 : สำนักพิมพ์แม่พระยุคใหม่ กรุงเทพฯ.