สี (Colors)

สีดำ (Black) เป็นสัญลักษณ์ของความตายและยมโลกมาตั้งแต่ก่อนยุคของคริสตศาสนา พวกนอกรีตสังเวยสัตว์สีดำเป็นเครื่องบวงสรวงบรรดาเทพเจ้าในยมโลก
ในสัญลักษณ์ศาสน าคริสต์สีดำเป็นสีของเจ้าชายแห่งความมืดหรือซาตาน ในยุคกลางสีดำมีความสัมพันธ์กับศาสตร์ของพวกแม่มด ซึ่งเรียกกันว่า “ศาสตร์แห่งความดำมืด” (Black art) โดยทั่วไปสีดำใช้เป็นสัญลักษณ์ของความโศกเศร้า ความเจ็บป่วยและความตาย ส่วนสีดำและสีขาวเมื่ออยู่ด้วยกันเป็นสัญลักษณ์ของความถ่อมตน และความบริสุทธิ์แห่งชีวิต ด้วยเหตุนี้สีดำหรือสีขาว-ดำจึงใช้เป็นสีเสื้อผ้าของบาดหลวงบางนิกาย อาทิ นิกายออกุสติเนียน (Augustinian Order) นิกายเบเนดิคทีน (Benedictine Order) และนิกายโดมินิกัน และเนื่องจากสีดำเป็นสีของความเศร้าโศก จึงเป็นสีที่ใช้ในพิธีสวดมนต์ในวัน Good Friday อันเป็นวันตรึงกางเขนพระคริสต์ด้วย

สีน้ำเงิน (Blue) เป็นสีของท้องฟ้าจึงใช้เป็นสัญลักษณ์ของสวรรค์และความรักแห่งสรวงสวรรค์ นอกจากนี้สีน้ำเงินยังใช้เป็นสีแห่งสัจธรรมด้วย เพราะเป็นสีที่ปรากฏบนท้องฟ้าเมื่อเมฆหมอกหมดไป
ภาพพระคริสต์ระหว่างที่ทรงปฏิบัต ิภารกิจในโลกมนุษย์ทรงเสื้อคลุมสีน้ำเงิน เช่นเดียวกับภาพพระนางมารีย์ขณะกำลังอุ้มหรือเฝ้าพระกุมาร ทางศาสนจักรถือว่าสีน้ำเงินเป็นสีประจำตัวพระนางมารีย์ จึงใช้สีนี้ในวันสำคัญทางศาสนาที่จัดขึ้นเพื่อรำลึกถึงเหตุการณ์ในชีวิตของพระนาง

สีน้ำตาล (Brown) เป็นสีของความตายแห่งจิตวิญญาณและความเสื่อมทรามรวมทั้งการสละโลก ด้วยเหตุนี้นิกายฟรานซิสกัน และนิกายคาปูชิน (Capuchin Order) จึงใช้สีน้ำตาลเป็นสีเครื่องแต่งกาย

สีทอง (Glld) ดูสีเหลือง (Yellow)

สีเทา (Gray) เป็นสีของเถ้าถ่านซึ่งเป็นเครื่องหมายแห่งความเศร้าโศกและความถ่อมตน เป็นสีที่บางครั้งใช้ในระหว่างฤดูถือบวช และเนื่องจากสีนี้เป็นสัญลักษณ์ของความตายทางเนื้อหนังและความเป็นอมตะแห่งจิตวิญญาณ บางครั้งศิลปินจึงเขียนภาพพระคริสต์ทรงฉลองพระองค์สีเทาในวันตัดสินโลก สีเทาเป็นสีของนิกายวอลลอมโบรเซียน (Vollombrosian Order) และนิกายเบเนดิคทีน

สีเขียว (Green) เป็นสีของพฤกษชาติและฤดูใบไม้ผลิ จึงใช้เป็นสัญลักษณ์ของชัยชนะที่ฤดูใบไม้ผลิมีต่อฤดูหนาว ซึ่งก็คือชัยชนะของชีวิตที่มีต่อความตายนั่นเอง และเนื่องจากสีเขียวเป็นสีผสมระหว่างสีเหลืองและสีน้ำเงินจึงใช้เป็นเครื่องหมายของค วามเมตตา และการเกิดใหม่ของวิญญาณ พวกนอกรีตใช้สีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของน้ำที่ใช้ในพิธีรับสามชิกใหม่เข้าสู่ลัทธิของตน สีเขียวจึงกลายเป็นสัญลักษณ์ของของการชักนำจิตวิญญาณเข้าสู่ศาสนา ด้วยเหตุนี้นักบุญจอห์นผู้บันทึกพระคริสตประวัติจึงสวมเสื้อคลุมสีเขียวในบางรูป
สีเขียวเป็นสีที่ใช้ในเทศการเอพิฟานี (Epiphany)25 ซึ่งทางคริสตจักรจัดขึ้นเพื่อเฉลิมฉลองการมาเยือนของพวกมาจิ เพราะในวาระนี้พระคริสต์ทรงปรากฏพระองค์ต่อพวกนอกศาสนาเป็นครั้งแรก

สีม่วงแดง (Purple) เป็นสีที่ใช้กับกษัตริย์และแสดงให้เห็นถึงอำนาจของจักรพรรดิ์ ด้วยเหตุนี้ในบางครั้งจึงใช้เป็นสัญลักษณ์ของพระผู้เป็นเจ้า นอกจากนี้สีม่วงแดงยังเป็นสีของความโศกเศร้าและความสำนึกบาป เป็นสีที่ใช้ในเทศกาลรำลึกถึงการเสด็จลงมาประสูติในโลกมนุษย์ของพระคริสต์ และฤดูถือบวช

สีแดง (Red) เป็นสีของโลหิตซึ่งมีความสัมพันธ์กับอารมณ์จึงเป็นสัญลักษณ์ของทั้งความรักและความเก ลียดชัง ในหมู่ชาวโรมันถือว่าสีแดงเป็นสีของพลังที่ยิ่งใหญ่ คตินี้เหมือนกับของทางคริสต์ซึ่งใช้สีแดงเป็นสีเครื่องแต่งกายของพระคาร์ดินัล รูปนักบุญจอห์นผู้บันทึกพระคริสตประวัติมักอยู่ในเครื่องแต่งกายสีแดงเพื่อแสดงว่าท่ านเป็นผู้รักการปฏิบัติ ตามคตินิยมของคริสตจักรสีแดงเป็นสีที่ใช้กับบรรดานักบุญผู้ยอมรับทัณฑ์ทรมาน เพราะท่านเหล่านี้ยอมรับความทรมานจากการประหัตประหารของพวกนอกรีตยิ่งกว่าละทิ้งศรัท ธาในองค์พระคริสต์ และเนื่องจากสีแดงเป็นสีของไฟจึงใช้ในเทศกาลเพนตีคอสต์ด้วย

สีม่วงคราม (Violet) เป็นสัญลักษณ์ของความรักและสัจธรรมหรือความทุกขเวทนาและความเจ็บปวด จึงใช้เป็นสีเครื่องแต่งกายของผู้สำนึกบาปอาทิ นางมารีย์ แมกดาลีน และบางครั้งใช้เป็นสีเสื้อผ้าของพระนางมารีย์ผู้พิสุทธิ์หลังการตรึงกางเขนพระคริสต์ ด้วย

สีขาว (Write) เป็นที่ยอมรับกันทั่วไปว่าเป็นสัญลักษณ์ของความบริสุทธิ์แห่งจิตวิญญาณและความศักดิ์ สิทธิ์แห่งชีวิต พระคริสตธรรมคัมภีร์ กล่าวถึงสีขาวในฐานะที่เป็นสัญลักษณ์ของความสะอาดบริสุทธิ์ไว้หลายแห่ง อาทิ “ของทรงชำระข้าพระองค์ด้วยต้นฮิสสอพเพื่อข้าพระองค์จะได้สะอาด ชำระข้าพระองค์เพื่อข้าพระองค์จะได้ขาวยิ่งกว่าหิมะ” (“เพลงสดุดี” 51 : 7) เมื่อพระคริสต์เสด็จสู่สวรรค์ทรงฉลองพระองค์ที่มี “สีขาวกระจ่างดังแสงสว่าง” (“แมทธิว” 17 : 2) นักบุญแมทธิวกล่าวถึงเทวทูตผู้มาผลักก้อนหินที่ใช้ปิดปากอุโมงค์เก็บพระศพพระคริสต์ไ ว้ว่า “ลักษณะของเทวทูตราวกับแสงฟ้าแลบส่วนเครื่องแต่งกายก็ขาวราวหิมะ” (“แมทธิว” 28 : 3) สีขาวเป็นสีฉลองพระองค์ของพระคริสต์ภายหลังที่ทรงฟื้นคืนพระชนม์ นอกจากนี้ยังใช้เป็นสีเสื้อผ้าของนางมารีย์ในรูปที่แสดงถึงความคิดอันพิสุทธิ์เกี่ยว กับตัวเธอ เป็นสีเสื้อผ้าของเธอ ในรูปการถวายตัว และรูปที่แสดงเหตุการณ์ในชีวิตของเธอก่อนที่เทวทูตจะมาแจ้งข่าวประเสริฐ
บรรดาสาว พรหมจารีย์ของเทวีเวสตา (Vestal virgins) ในคติของชาวโรมันสวมเสื้อผ้าสีขาวเป็นสัญลักษณ์ของความบริสุทธิ์และความไร้เดียงสา คตินิยมนี้รับมาใช้ต่อกับเสื้อผ้าเจ้าสาว เสื้อผ้าของผู้ที่ได้รับศีลมหาสนิทเป็นครั้งแรก และเสื้อผ้าของผู้รับศีลแบพติสม์ สีขาวเป็นสีที่ใช้ในการทำพิธีในโบสถ์ระหว่างเทศกาลคริสต์มาส อีสเตอร์ และเทศกาลรำลึกถึงวันเสด็จสู่สวรรค์ของพระคริสต์เพราะบาดหลวงในยุคแรก ๆ สวมเสื้อผ้าสีขาว และเนื่องจากถือกันว่าสีขาวเป็นสีของแสงสว่าง บางครั้งจึงมีการใช้สีเงินแทน

สีเหลือง (Yellow) เป็นสัญลักษณ์ของสองสิ่งตรงข้ามกันแล้วแต่ว่าจะใช้อย่างไร สีเหลืองทองเป็นสัญลักษณ์ของพระอาทิตย์และพระผู้เป็นเจ้า ภาพเขียนยุคเรอเนสซองส์หลายรูปใช้สีเหลืองทองเป็นสีพื้น เพื่อเป็นสัญลักษณ์ของความศักดิ์สิทธิ์ของสิ่งที่ปรากฏในภาพนั้น รูปนักบุญโจเซฟและนักบุญปีเตอร์บางครั้งอยู่ในเสื้อผ้าสีเหลือง นักบุญปีเตอร์สวมเสื้อคลุมสีเหลืองเป็นสัญลักษณ์ของสัจธรรมที่พระผู้เป็นเจ้าทรงเผยใ ห้มนุษย์รู้ ในทางตรงกันข้ามบางครั้งสีเหลืองใช้เป็นสัญลักษณ์ของไฟนรก ความเสื่อมทราม ความริษยา ความทรยศและความหลอกลวง ด้วยเหตุนี้จูดาส์ผู้ทรยศจึงมักสวมเสื้อผ้าสีเหลืองมอ ๆ ในยุคกลางพวกนอกรีตถูกบังคับให้สวมเสื้อสีเหลือง และเนื่องจากไม้กางเขนสีเหลืองใช้บอกเขตโรคระบาดจึงเกิดคตินิยมในการใช้สีเหลืองเป็น สัญลักษณ์ของโรคระบาดด้วย