บทส่งท้าย
ในหนังสือเล่มนี้เราพยายามที่จะทำการพิจารณาถึงความสำคัญของบรรดาเทวดาเป็นต้นอารักขเทวดาของเรา ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป เราจะต้องทำตัวของเราให้เป็นผู้ปกปัองและเป็นพยานถึงการมีอยู่จริงของบรรดาเทวดาต่อหน้าพวกที่ไม่เชื่อว่ามีเทวดาที่ทำให้พวกเราเสียโอกาสที่จะได้รับพระพรอย่างมากมาย ขอวิงวอนฟ้าสวรรค์ว่าท่านจะเป็นบุคคลหนึ่งที่จะสนับสนุนความศรัทธาต่อเทวดา เพื่อว่าพวกท่านจะได้ช่วยเหลือเรามากยิ่งขึ้นอีกตามสัดส่วนของการวิงวอนด้วยความเชื่อของเรา และพวกท่านจะได้คุ้มครองเราให้พ้นจากการจู่โจมของสิ่งชั่วร้ายต่างๆ มีปีศาจหรือเทวดาที่ตกสวรรค์จำนวนล้านๆที่อยู่รอบข้างเรา เพื่อชักชวนเราให้ทำชั่ว ดังนั้นเราจึงมีความจำเป็นที่จะได้รับความช่วยเหลือจากเพื่อนชาวสวรรค์ที่พระเป็นเจ้าประทานให้อยู่เคียงข้างเราเพื่อช่วยคุ้มครองเรา
กี่ครั้งกี่หนที่บรรดาเทวดาถูกมัดมือไว้โดยไม่สามารถให้ความช่วยเหลือแก่เราได้เพราะว่าเราไม่ได้เรียกหาท่าน อารักขเทวดาของเราจะมีความรู้สึกอย่างไรถ้าหากว่าต้องให้ความช่วยเหลือแก่กิจกรรมที่เป็นบาปของเรา โดยที่ท่านไม่อาจทำอะไรได้แม้แต่ต่อหน้าอีกคนหนึ่ง
เทวดาเป็นเพื่อนของเรา เป็นพี่ของเราที่ให้ความช่วยเหลือและปกป้องเราและไม่เคยทอดทิ้งเราเลย ดังนั้นจึงเป็นเรื่องที่น่าเศร้าเมื่อคิดว่ามีคนจำนวนมากแม้กระทั่งคาทอลิกที่ดีด้วย ที่ไม่ได้ให้ความสำคัญแก่พวกท่านและไม่ได้เรียกหาพวกท่าน
อย่างน้อยท่านก็ควรที่จะสวดบทภาวนาที่ท่านได้เรียนรู้มาตั้งแต่เด็กและขอให้เทวดาช่วยเหลือในทุกสิ่งทุกอย่างที่ท่านกระทำในแต่ละวัน ท่านตกอยู่ในมือที่ดีแล้ว ท่านมีเพื่อนที่ทรงพลังอยู่เคียงข้างท่าน จงอย่ากลัวเลย แม้แต่นรกทั้งหมดมารวมกันก็จะไม่สามารถทำอะไรท่านได้ ถ้าหากว่าท่านวอนขอเทวดาของท่าน และขอให้เทวดาอยู่ฝ่ายท่าน ขอแสดงความยินดีกับท่านที่มีเพื่อนที่ดี ขอให้ท่านได้เดินทางไปสู่ดินแดนแห่งนิรันดรกาลอย่างมีความสุข และขอให้เราได้พบกัน ณ ที่นั้น ขอส่งคำสวัสดีจากอารักขเทวดาของข้าพเจ้าซึ่งส่องสว่างข้าพเจ้าในหนังสือเล่มนี้ และดลใจข้าพเจ้าให้เขียนบทเพลงที่เห็นอยู่นั้น
พี่น้องและเพื่อนของท่าน
คุณ พ่ออังเยล เปญา
