ประดิท ศรีวรกุล
สำนักงานทนายความ ศรีนิติธรรม
206 ซอยเจริญมิตร ต . คลองตัน พระโขนง
กรุงเทพฯ
เรียน คุณพ่อวิจิตร ลิขิตธรรม เจ้าอาวาสวัดลำไทร ทราบวันอาทิตย์ที่ 26 มิถุนายน 2531 ผมได้ไปแห่รูปพระแม่ที่วัดลำไทรและได้ประสบการณ์เรื่องสำคัญดังกล่าวแล้ว แต่ผมยังข้องใจไม่หายอยากจะพิสูจน์ความจริงให้แจ้งชัดในการปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นในวันอาทิตย์ที่ 26 มิถุนายน 2531 ว่ามีความจริงเพียงไรหรือไม่ ประมาณ 7 วัน หลังจากวันปรากฏการณ์เวลาประมาณ 11.00 น . ผมออกไปยืนตากแดดบนสนามหญ้าหน้าบ้าน ตาจ้องมองดูดวงอาทิตย์ เช่นเคย ไม่ปรากฏว่าดวงอาทิตย์อยู่ในตำแหน่งที่ 1 ที่ 2 แต่อย่างใด จึงรู้สึกเอะใจมากขึ้น และมั่นใจมากยิ่งขึ้น การปรากฏการณ์ตามวัน เวลาดังกล่าวมีความจริงขึ้นแล้ว นั้นหมายความว่า เป็นการกระทำของพระแม่โดยจงใจ ถ้าเหตุเกิดจากสายตาและผลทางวิทยาศาสตร์ การพิสูจน์นอกประเด็นคราวนี้ก็จะออกมาในรูปเดิม คือตำแหน่ง 1, 2 แน่นอนแต่นี้ก็หาไม่
วันอาทิตย์ที่ 28 สิงหาคม 2531 ผมไปวัดนำลำไทรตามวัตถุประสงค์เดิมอีก และปฏิบัติตนเหมือนวันก่อน แต่ไร้ผล จึงมั่นใจอย่างแน่วแน่ว่า การปรากฏการณ์คราวก่อนเป็นการกระทำของพระแม่จริงแล้ว
มีเรื่องที่น่าคิดเกิดแก่ตัวผม กล่าวคือ เมื่อวันที่ 28 สิงหาคม 2531 ผมได้ไปขอพรกับคุณพ่อ กล่าวว่า คุณพ่อครับ ผมขอพรจากคุณพ่อ เพราะหมู่นี้ดวงไม่ค่อยดี คุณพ่อก็ประสาทพรพระแม่ให้ ต่อมาประมาณ 15 วัน เคราะห์ร้ายอันหนักหน่วงนั้นก็หายเด็ดขาด ก่อนหน้านี้ผมอับจนไม่มีทางแก้ เพราะถูกอัดทางสุขภาพจิต ตัน หมดทางแก้ ได้วิงวอนต่อพระแม่ ... โอพระแม่ ลูกอับจน หมดปัญญาหาทางแก้ลูกของมอบภาระอันหนักหน่วงนี้ให้พระแม่ตัดสินใจ เป็นธุระของพระแม่ เมื่อรับพรจากตัวแทนพระแม่แล้วเรื่องก็เป็นอันยุติ ผมสบายใจ เท่ากับว่า คุณพ่อได้สะเดาะเคราะห์ให้ผมแล้ว
ผมยอมรับว่า ผมคนหนึ่งที่รักแม่พระมาก ผมไม่ยอมทำบาปเพราะ ... เกรงใจแม่พระ ในอดีต โสด สมัยถูกเบียดเบียนศาสนาอย่างดุเคร่งในสมัยสงครามพวกศัตรูศาสนาคริสต์กำลังหักล้างทำลายศาสนาคริสต์ให้ดับสูญ พวกผมมีชีวิตแขวนอยู่บนเส้นด้าย ถูกจับกุม ถูกหมายหัวจะปลิดชีพ กลางคืนนอนด้วยความกลัวหวาดผวา ทุกคนปฏิญาณถวายชีวิตแก่พระเจ้า ต่างยอมตายเป็นมารตี
ต่อมาหลังจบชั้น ม . 6 ผมได้เตรียมตัวไปบวชเป็นฤษี คณะการ์แมนริสต์เดอโชเซ ที่ประเทศฝรั่งเศสแต่ไม่สำเร็จ ขัดข้องเรื่องภาษาลาติน ผลที่สุดก็ได้สมรสกับสตรีชาวลำไทร ที่วัดลำไทร และก่อนหน้านั้นได้ปฏิญาณกับพระเจ้าว่า ขออย่าให้ลูกตกในบาปหนัก หากจะตกในบาปหนักก็ขอให้เรียกไปก่อนจะเป็นเช่นนั้น หากผมตกในบาปหนัก พระเจ้าคงเรียกผมไป
เสียใจทางขรุขระมาก มิฉะนั้นแล้วผมจะไปทุกเดือน และจะอยู่ถึงบ่าย 3 โมง
ขอแสดงความนับถือ
ประดิท ศรีวรกุล
(3 ต . ค . 2531)
